Ik verzamel al sinds mijn vroege volwassenheid verschillende soorten films. In het verleden struinde ik winkels af op zoek naar de films die ik graag wilde zien. Ik had enkele films in de kast staan die ik regelmatig keek. Gaandeweg werd ik steeds meer een "serieuze" (al zeg ik het zelf) filmkijker. Ik ging andere films waarderen, die meer complex waren en regelmatig met een klassieker status. Mijn kijkgedrag werd bepaald door tips van anderen en lijsten van goed beoordeelde films. Ook mijn collectie groeide en ik werd een door mijzelf benoemde verzamelaar.
De gedachte aan een prachtig vormgegeven uitgave van de Engelse uitgevers Masters of Cinema of Criterion Collection doet me eerlijk gezegd nog steeds watertanden. Verschillende van deze (dure) aankopen staan naast elkaar in de kast, stof te verzamelen. Echter, vandaag heb ik voor het eerst in mijn leven overwogen om mijn volledige collectie te verkopen.
De aanleiding daarvoor lag in een ervaring die ik eerder vanavond had. Ik zat op de bank te kijken naar een Russische film, die ik al sinds jaar en dag op DVD had maar nog niet had bekeken. Tijdens het kijken van de film realiseerde ik me dat ik er totaal geen plezier in had (wat in dit geval overigens niet per se iets zegt over de film). Waarom was ik in vredesnaam deze film aan het kijken?
Het antwoord is: simpelweg omdat ik hem in de kast had staan. Op het moment van aanschaf heb ik een soort mentale taak gemaakt om de film nog eens te kijken. Het kijken geeft een kortstondig plezier over van het afvinken van deze taak. Als ik er over nadenk, heb ik steeds meer van dit soort taken in de kast staan en steeds minder bronnen van plezier. De films in de kast hebben meer macht over mij gekregen dan ik over hen.
En dat bracht me bij het idee om te gaan verkopen. Het voelt onprettig dat spullen macht over me hebben. Ook het idee van verkopen roept trouwens direct twijfels op. Het zegt alles over de band die ik heb met deze spullen die me relatief weinig brengen en het grootste gedeelte van het jaar onaangeraakt blijven.
Ik heb voor nu besloten om alle films naar boven te brengen, zodat ik er niet dagelijks naar hoef te kijken. Hopelijk geeft het me de ruimte om te ervaren dat ik mijn collectie niet nodig heb en de kracht om los te laten. Het resultaat is in ieder geval dat ik de intentie heb mijn kijkgedrag drastisch aan te passen: ik ben van plan om in totaal minder films te kijken en enkel nog iets te kijken wanneer ik er echt zin in heb.
Iemand een collectie kopen?
